De moeder wordt in het ziekenhuis opgenomen wanneer zij zelf emotioneel klaar is om te bevallen, de bevalling spontaan op gang komt of wanneer er zich een medische noodzaak voordoet.
De ouders hebben een opnamekaart bij zich die ervoor zorgt dat de medewerkers van het ziekenhuis meteen op de hoogte zijn van de reden waarom de ouders zich aanmelden. Dit zorgt ervoor dat er emotionele situaties en pijnlijke misverstanden vermeden worden.
Na de opname krijgt het koppel een kamer toegewezen waar ze de volledige duur van de arbeid en bevalling zullen verblijven. Deze kamer wordt aangepast naar de situatie, alle babymateriaal wordt verwijderd, eventueel wordt een rouwkoffer klaargezet en aan de deur wordt een hanger aangebracht waardoor alle medewerkers op de hoogte zijn van de situatie vooraleer ze de kamer binnengaan.
Tijdens de opname zal er ook nog een gesprek plaatsvinden met de gynaecoloog, de vroedvrouw en eventueel een maatschappelijk werker.
De gynaecoloog geeft samen met de vroedvrouw de uitleg over de medicatie die zal gebruikt worden om de arbeid op gang te brengen en geeft de mogelijkheden van pijnbestrijding weer samen met de voor- en nadelen hiervan. Soms twijfelt het koppel nog over de zekerheid van de afwijking aan de baby. De ouders mogen gerust nog een echografie aanvragen die de gynaecoloog dan nog zal verrichten vóór het opstarten van de medicatie die de zwangerschapsafbreking zal op gang brengen. Ook wordt er nog tijd en ruimte voorzien voor de ouders om vragen te stellen aan de gynaecoloog.
Het is voor de ouders enorm belangrijk dat ze een vertrouwensrelatie kunnen opbouwen met de vroedvrouw, daarom is het aangewezen dat er zich 1 vroedvrouw ontfermt over het koppel. De vroedvrouw kan nagaan bij de ouders wat hun wensen zijn wanneer de baby geboren wordt. Indien er meerdere dienstshiften zijn per dag, kan de vroedvrouw dit al meedelen aan de ouders. Wanneer er van shift gewisseld wordt, stelt de vroedvrouw haar collega voor aan de ouders.
Een maatschappelijk werker zal, indien gewenst door de ouders, een gesprek met de ouders voeren en nagaan of het koppel nog eventuele vragen heeft, deze vragen kunnen over verschillende items gaan. Vragen die door de ouders gesteld kunnen worden: “Wat met andere kinderen in het gezin? Moet er een begrafenis geregeld worden? Wie maakt er een rouwkaartje? Moet de verzekering ingelicht worden? Kan het ziekenhuis alle papieren in orde brengen voor de werkgevers?” Dit moment kan aangegrepen worden om praktische en emotionele zaken aan bod te laten komen.
De info die we hier geven is gebaseerd op resultaten uit wetenschappelijke studies. Uit ervaring opgedaan tijdens onze stages en door de info die we kregen van ouders die een zwangerschapsafbreking doormaakten, weten we dat elk ziekenhuis een eigen verloop heeft ontwikkeld. De aanpak en begeleiding zal dus per ziekenhuis variëren.